Oczywiście nie każdy przypadek „mokrego prześcieradła” musi być traktowany jako poważny problem urologiczny - o moczeniu nocnym mówimy dopiero wtedy, gdy mimowolne popuszczanie moczu podczas snu dotyczy dziecka pięcioletniego lub starszego i zdarza się częściej niż 2 razy w tygodniu.

Dziecko może się moczyć zarówno każdej nocy jak i nieregularnie, sporadycznie, na przykład kilka razy w tygodniu lub 2 - 3 razy w miesiącu. Rodzice powinni się zgłosić do lekarza, jeżeli po ukończeniu 4 roku życia dziecko nadal się moczy (w tygodniu jest przeciętnie więcej „mokrych” niż „suchych” nocy), a także wówczas, gdy:
- moczeniu nocnemu towarzyszy moczenie bielizny w dzień
- dziecko, co jakiś czas ma podwyższoną temperaturę bez wyraźnej przyczyny
- moczenie nocne pojawia się po okresie prawidłowej kontroli oddawania moczu.

Specjaliści szacują, że w Polsce problem moczenia nocnego dotyczy 300 tysięcy dzieci. Według statystyk średnio aż troje dzieci w każdej pierwszej klasie szkoły podstawowej moczy się w nocy.

Moczenie nocne można podzielić na: pierwotne (dziecko moczy się w nocy od urodzenia) i wtórne (w rozwoju dziecka był okres co najmniej półrocznej, świadomej kontroli oddawania moczu).

W prawidłowych warunkach pęcherz moczowy powinien do rana utrzymać mocz spływający z nerek w godzinach nocnych. U dzieci cierpiących na moczenie nocne pęcherz jest nadaktywny i ma zmniejszoną pojemność, dlatego też dziecko albo moczy się do łóżka, albo musi wstawać w nocy do toalety.

Moczenie nocne może być objawem wielu chorób, dlatego też każde cierpiące z tego powodu dziecko powinno być dokładnie zbadane przez lekarza. Metody leczenia zależą od przyczyn: stosuje się leki regulujące czynność dolnych dróg moczowych lub poprawiające zagęszczanie moczu w godzinach nocnych. Kuracja trwa zwykle 3 - 4 miesiące i daje bardzo dobre efekty - 70 - 90% dzieci zostaje całkowicie wyleczonych.